Gedicht 3

سلام گیتای عزیز

این چند بیت شعر را به شما و به تمام جوانان ایران تقدیم می کنم

ای ایران من

ای یادگار زنخدایان مست از شادی

ای سیمرغ زنده زیر خاکستر جهل و نادانی

روزی شود آوای تو بانگ هر ایرانی

بر گوش این دژخیمان نرسالاری

عشق و محبت راز این بانگ است

گرچه این عشق هزارهها در خاک است

انجا که ضحاک در این بوم بیداد کرد

هزاران انسان را از حرص قدرت زیر خاک کرد

جرم این همه آزار و اذیت،بند و زنجیر بود

جان انسان به از آن همه آزار و کین بود

بیایم این فرهنگ سیمرغی را گوشواره کنیم

این گوشواره را زینت گوش خود کنیم

تا دگرباره شاد و خرّم برقص آییم

سیمرغ را به آغوش کشیده، در وجد آییم

شاد و پیروز باشید

Siavash Mostaghimi

Sa.11.08.2012